Ασφαλιστικές εταιρείες: Κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τον κλάδο υγείας

Την ανάγκη δραστικών αλλαγών προκειμένου οι ασφαλιστικές εταιρείες να συνεχίσουν να δίνουν το «παρών» στον κλάδο υγείας, τόνισαν στο 25ο διεθνές συνέδριο της Ύδρας τα στελέχη του κλάδου. Από τη μία πλευρά, αντιλαμβάνονται ότι οι συνεχείς και μεγάλες ανατιμήσεις στα ασφάλιστρα δεν αποτελούν λύση, καθώς ολοένα και λιγότερα νοικοκυριά θα αντέχουν να καταβάλλουν τα ασφάλιστρα. Και από την άλλη πλευρά, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν μπορούν να καταγράφουν ζημιές από τον κλάδο για μεγάλο χρονικό διάστημα, με τον πρόεδρο μάλιστα της ΕΑΕΕ, Αλέξανδρο Σαρρηγεωργίου, να εκτιμά ότι αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή, θα χρειαστούν επιπλέον αποθεματικά της τάξεως των πέντε δισεκατομμυρίων ευρώ.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες απευθύνονται προς την Πολιτεία, ζητώντας την παρέμβασή της σε δύο μέτωπα. Το πρώτο είναι το φορολογικό και το δεύτερο αφορά στο κόστος που υφίσταται ο κλάδος από τις ιδιωτικές κλινικές.

Σύμφωνα με κ. Σαρρηγεωργίου, η Πολιτεία καλείται να βρει λύση. «Οι πελάτες μας όχι μόνο δεν απαλλάσσονται φορολογικά για τα ασφάλιστρα που καταβάλουν, αλλά επιπλέον επιβαρύνονται και με φόρο ασφαλίστρων 15%», σημειώνει και συνεχίζει: Επίσης, θα πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα προκειμένου να μειωθεί το κόστος με το οποίο επιβαρύνονται οι ασφαλιστικές εταιρείες από τις ιδιωτικές κλινικές. Χρειάζεται μια δέσμη από μέτρα, που θα μπορούσαν -μεταξύ άλλων- να περιλαμβάνουν την υιοθέτηση των DRG’s (Diagnosis Related Groups) και την ταχεία διευκόλυνση για την αύξηση της προσφοράς κλινών στην Αττική, τόσο από νέους επενδυτές, όσο και μέσα από ΣΔΙΤ με τις ασφαλιστικές εταιρείες. Αν σε αυτό το περιβάλλον, η Πολιτεία καταλήξει ότι για όλα έφταιγε ο δείκτης της ICAP και τον αντικαταστήσουμε με κάποιον “βολικότερο”, τότε θα μιλάμε για μια αντιμετώπιση του προβλήματος… ala Greca».

Πέραν όμως από τον κλάδο της υγείας, η ΕΑΕΕ θεωρεί πως η κυβέρνηση θα πρέπει να επιταχύνει τις ενέργειές της στο ζήτημα της κάλυψης του κενού προστασίας, το οποίο είναι μεγάλο στην Ευρώπη και πολύ πιο διευρυμένο στην Ελλάδα.

Η πλευρά των ασφαλιστικών εταιρειών αναγνωρίζει μια σειρά μέτρων που ελήφθησαν προς αυτή την κατεύθυνση κατά τα τελευταία χρόνια, πλην όμως θεωρεί πως η κατάσταση είναι επείγουσα και πως θα πρέπει τα πράγματα να επιταχυνθούν.

Για παράδειγμα, τα φορολογικά κίνητρα για την κάλυψη των κατοικιών έναντι φυσικών καταστροφών είχαν ως αποτέλεσμα να ασφαλιστούν επιπλέον 300.000 κατοικίες και το ποσοστό των καλυμμένων κατοικιών να αυξηθεί από το 15% στο 19%, όταν όμως στην Ισπανία είναι 86%.

Ωστόσο, αυτή η σταδιακή στροφή της Πολιτείας που αρχίζει να συνειδητοποιεί πως πρέπει να χρησιμοποιήσει και την ιδιωτική ασφάλιση -και αυτό γίνεται αντιληπτό ότι χρειάζεται αρκετό πολιτικό χρόνο- υπάρχουν ανεξάρτητες μεταβλητές που μας πιέζουν όπως το δημογραφικό, το κόστος της υγείας και οι φυσικές καταστροφές, μέτωπο στο οποίο αν συμβεί κάτι το ατυχές, θα βρεθούμε εντελώς απροετοίμαστοι.

Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί ο τρόπος με τον οποίον θα καλυφθούν έναντι φυσικών καταστροφών και οι μη ασφαλίσιμοι κίνδυνοι. Εκεί η Πολιτεία θα κληθεί να συμμετάσχει στο κόστος και θα πρέπει να δούμε το πώς και αν αυτό θα «μεταφραστεί» στον Προϋπολογισμό.

Ιωάννα Ζαχαρίου